بلاک‌چین چیست؟ با هدف امنیت اطلاعات ارز دیجیتال

فناوری بلاک‌چین (به انگلیسی: Blockchain) یک مکانیزم پیشرفته پایگاه داده است که امکان اشتراک‌گذاری شفاف اطلاعات در یک شبکه کسب‌وکار را فراهم می‌آورد. پایگاه داده بلاک‌چین داده‌ها را در بلوک‌هایی ذخیره می‌کند که به یکدیگر در یک زنجیره متصل هستند. داده‌ها از نظر زمانی سازگار هستند زیرا بدون اجماع از شبکه، نمی‌توان زنجیره را حذف یا تغییر داد.

در نتیجه، می‌توان از فناوری بلاک‌چین برای ایجاد یک دفترچه حساب غیرقابل تغییر یا ثابت جهت پیگیری سفارشات، پرداخت‌ها، حساب‌ها و سایر تراکنش‌ها استفاده کرد. سیستم دارای مکانیزم‌های داخلی است که از ورود تراکنش‌های غیرمجاز جلوگیری می‌کند و سازگاری در دید مشترک این تراکنش‌ها را ایجاد می‌نماید.

چرا بلاک‌چین مهم است؟

فناوری‌های پایگاه داده سنتی با چالش‌هایی در ثبت و تأیید تراکنش‌های مالی مواجه هستند. برای مثال، در فرایند فروش ملک، انتقال مالکیت باید در سیستم‌های مختلف ثبت شود، اما این سیستم‌ها همیشه قابل اعتماد نیستند. فروشنده می‌تواند به راحتی ادعا کند که پول را دریافت نکرده است حتی اگر دریافت کرده باشد و خریدار نیز می‌تواند ادعا کند که پول را پرداخت کرده است حتی اگر پرداخت نکرده باشد.

برای جلوگیری از مشکلات حقوقی احتمالی، یک شخص ثالث مورد اعتماد باید نظارت و اعتبارسنجی تراکنش‌ها را انجام دهد. وجود این مرجع مرکزی نه تنها تراکنش را پیچیده می‌کند بلکه یک نقطه آسیب‌پذیری واحد نیز ایجاد می‌نماید. اگر پایگاه داده مرکزی مورد حمله قرار گیرد، هر دو طرف متضرر خواهند شد.

بلاک‌چین این مشکلات را با ایجاد یک سیستم غیرمتمرکز و ضد دستکاری برای ثبت تراکنش‌ها کاهش می‌دهد. در سناریوی تراکنش ملکی، بلاک‌چین یک دفترچه حساب برای هر یک از خریدار و فروشنده ایجاد می‌کند.

تمامی تراکنش‌ها باید توسط هر دو طرف تأیید شوند و به‌طور خودکار در هر دو دفترچه در زمان واقعی به‌روزرسانی می‌شوند. هرگونه فساد در تراکنش‌های تاریخی، کل دفترچه را خراب خواهد کرد. این ویژگی‌های فناوری بلاک‌چین موجب استفاده آن در بخش‌های مختلف از جمله ایجاد ارز دیجیتال مانند بیت‌کوین شده است.

ارز دیجیتال چیست؟

بیت کوین چیست؟

چگونه صنایع مختلف از بلاک‌چین استفاده می‌کنند؟

بلاک‌چین یک فناوری نوظهور است که به‌طور خلاقانه در صنایع مختلف به‌کار گرفته می‌شود. در زیر به برخی از موارد استفاده از این فناوری در صنایع مختلف پرداخته شده است:

انرژی

شرکت‌های انرژی از فناوری بلاک‌چین برای ایجاد پلتفرم‌های تجارت انرژی همتا به همتا و تسهیل دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، این کاربردها را در نظر بگیرید:

• شرکت‌های انرژی مبتنی بر بلاک‌چین پلتفرم‌هایی برای فروش برق بین افراد ایجاد کرده‌اند. صاحبان خانه‌هایی که پنل‌های خورشیدی دارند، از این پلتفرم برای فروش انرژی خورشیدی اضافی خود به همسایگان استفاده می‌کنند. این فرآیند عمدتاً خودکار است: کنتورهای هوشمند تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند و بلاک‌چین آنها را ثبت می‌کند.
• با ابتکارات تأمین مالی جمعی مبتنی بر بلاک‌چین، کاربران می‌توانند پنل‌های خورشیدی را در جوامعی که دسترسی به انرژی ندارند، تأمین مالی و مالکیت کنند. حامیان ممکن است پس از ساخت پنل‌های خورشیدی، اجاره‌ای از این جوامع دریافت کنند.

مالی

سیستم‌های مالی سنتی، مانند بانک‌ها و بورس‌های اوراق بهادار، از خدمات بلاک‌چین برای مدیریت پرداخت‌های آنلاین، حساب‌ها و معاملات بازار استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، شرکت بورس سنگاپور، یک شرکت سرمایه‌گذاری که خدمات معاملات مالی را در سراسر آسیا ارائه می‌دهد، از فناوری بلاک‌چین برای ایجاد یک حساب پرداخت بین بانکی کارآمدتر استفاده می‌کند. با پذیرش بلاک‌چین، آنها چندین چالش را حل کرده‌اند، از جمله پردازش دسته‌ای و تطبیق دستی هزاران تراکنش مالی.

رسانه و سرگرمی

شرکت‌های رسانه و سرگرمی از سیستم‌های بلاک‌چین برای مدیریت داده‌های حقوق مولف استفاده می‌کنند. تأیید حقوق مولف برای جبران منصفانه هنرمندان بسیار حیاتی است. برای ثبت فروش یا انتقال محتواهای دارای حقوق مولف، چندین تراکنش لازم است. شرکت Sony Music Entertainment Japan از خدمات بلاک‌چین برای کارآمدتر کردن مدیریت حقوق دیجیتال استفاده می‌کند. آنها به‌طور موفقیت‌آمیزی از استراتژی بلاک‌چین برای بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در پردازش حقوق مولف استفاده کرده‌اند.

خرده‌فروشی

شرکت‌های خرده‌فروشی از بلاک‌چین برای ردیابی حرکت کالاها بین تأمین‌کنندگان و خریداران استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، آمازون یک پتنت برای سیستم فناوری دفتر کل توزیع‌شده ثبت کرده است که از فناوری بلاک‌چین برای تأیید اصالت کالاهایی که در پلتفرم به فروش می‌رسند، استفاده می‌کند. فروشندگان آمازون می‌توانند زنجیره تأمین جهانی خود را با اجازه دادن به شرکت‌کنندگانی همچون تولیدکنندگان، حمل‌کنندگان، توزیع‌کنندگان، کاربران نهایی و کاربران ثانویه برای افزودن رویدادها به دفتر کل پس از ثبت‌نام در یک مرجع گواهی، نقشه‌برداری کنند.

ویژگی‌های فناوری بلاک‌چین

فناوری بلاک‌چین ویژگی‌های اصلی زیر را دارد:

غیرمتمرکز بودن

غیرمتمرکز بودن در بلاک‌چین به معنای انتقال کنترل و تصمیم‌گیری از یک نهاد متمرکز (فرد، سازمان یا گروه) به یک شبکه توزیع‌شده است. شبکه‌های بلاک‌چین غیرمتمرکز از شفافیت برای کاهش نیاز به اعتماد بین شرکت‌کنندگان استفاده می‌کنند. این شبکه‌ها همچنین از دخالت شرکت‌کنندگان در اعمال قدرت یا کنترل بر یکدیگر به‌گونه‌ای که عملکرد شبکه را کاهش دهد، جلوگیری می‌کنند.

غیرقابل تغییر بودن (Immutability)

غیرقابل تغییر بودن به این معنی است که چیزی قابل تغییر یا دستکاری نیست. هیچ شرکت‌کننده‌ای نمی‌تواند به یک تراکنش دستکاری کند پس از اینکه کسی آن را در دفتر کل مشترک ثبت کرده باشد. اگر رکورد یک تراکنش شامل اشتباهی باشد، باید یک تراکنش جدید برای معکوس کردن اشتباه اضافه کنید و هر دو تراکنش برای شبکه قابل مشاهده خواهند بود.

اجماع (Consensus)

یک سیستم بلاک‌چین قواعدی برای تأیید تراکنش‌ها توسط شرکت‌کنندگان تعیین می‌کند. شما تنها زمانی می‌توانید تراکنش‌های جدید را ثبت کنید که اکثریت شرکت‌کنندگان در شبکه رضایت دهند.

اجزای اصلی فناوری بلاک‌چین

معماری بلاک‌چین از اجزای اصلی زیر تشکیل شده است:

دفتر کل توزیع‌شده

دفتر کل توزیع‌شده، پایگاه داده مشترک در شبکه بلاک‌چین است که تراکنش‌ها را ذخیره می‌کند، مانند یک فایل مشترک که همه اعضای تیم می‌توانند آن را ویرایش کنند. در بیشتر ویرایشگرهای متن مشترک، هر کسی که حق ویرایش داشته باشد، می‌تواند فایل را حذف کند. اما در فناوری‌های دفتر کل توزیع‌شده، قوانین سخت‌گیرانه‌ای وجود دارد که تعیین می‌کند چه کسی می‌تواند و چگونه ویرایش کند. شما نمی‌توانید ورودی‌ها را پس از ثبت‌نام حذف کنید.

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts)

شرکت‌ها از قراردادهای هوشمند برای مدیریت خودکار قراردادهای تجاری بدون نیاز به طرف ثالث استفاده می‌کنند. این‌ها برنامه‌هایی هستند که در سیستم بلاک‌چین ذخیره می‌شوند و به‌طور خودکار زمانی که شرایط از پیش تعیین‌شده محقق می‌شوند، اجرا می‌شوند. این قراردادها از بررسی‌های if-then برای اطمینان از اتمام تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک شرکت لجستیکی ممکن است قراردادی هوشمند داشته باشد که به‌طور خودکار پس از رسیدن کالاها به بندر، پرداخت را انجام دهد.

رمزنگاری کلید عمومی (Public Key Cryptography)

رمزنگاری کلید عمومی یک ویژگی امنیتی است که به‌طور منحصر به فرد شرکت‌کنندگان در شبکه بلاک‌چین را شناسایی می‌کند. این مکانیزم دو مجموعه کلید برای اعضای شبکه تولید می‌کند. یک کلید، کلید عمومی است که برای همه اعضای شبکه مشترک است. کلید دیگر، کلید خصوصی است که منحصر به فرد برای هر عضو است. این کلیدها برای باز کردن داده‌ها در دفتر کل با هم کار می‌کنند.

به عنوان مثال، جان و جیل دو عضو شبکه هستند. جان یک تراکنش را که با کلید خصوصی خود رمزنگاری شده ثبت می‌کند. جیل می‌تواند آن را با کلید عمومی خود رمزگشایی کند. به این ترتیب، جیل مطمئن است که جان تراکنش را انجام داده است. اگر کلید خصوصی جان دستکاری شده بود، کلید عمومی جیل کار نمی‌کرد.

چگونه بلاک‌چین کار می‌کند؟

در حالی که مکانیزم‌های زیرساختی بلاک‌چین پیچیده هستند، ما در اینجا یک مرور کلی از مراحل آن ارائه می‌دهیم. نرم‌افزار بلاک‌چین می‌تواند اکثر این مراحل را به‌طور خودکار انجام دهد:

مرحله 1 – ثبت تراکنش

یک تراکنش بلاک‌چین، حرکت دارایی‌های فیزیکی یا دیجیتالی از یک طرف به طرف دیگر در شبکه بلاک‌چین را نشان می‌دهد. این تراکنش به صورت یک بلوک داده ثبت می‌شود و می‌تواند جزئیاتی مانند موارد زیر را شامل شود:

1. چه کسی در تراکنش دخیل بوده است؟
   در یک تراکنش، طرفین مختلفی می‌توانند دخیل باشند، مانند فرستنده (مشتری یا ارسال‌کننده)، گیرنده (طرف مقابل تراکنش)، و گاهی اوقات واسطه‌ها یا نهادهای نظارتی مانند بانک‌ها یا سیستم‌های پردازش پرداخت.
2. در جریان تراکنش چه اتفاقی افتاده است؟
   در طول تراکنش، اطلاعات مورد نیاز (مقدار، طرفین و نوع معامله) ثبت شده و بررسی می‌شود. بسته به نوع تراکنش، ممکن است اعتبارسنجی (مثل احراز هویت) یا تاییدیه‌های لازم گرفته شود. در فناوری بلاک‌چین، این اطلاعات به صورت بلاک‌هایی از داده‌ها به زنجیره اضافه می‌شود.
3. تراکنش چه زمانی انجام شده است؟
   زمان دقیق تراکنش معمولاً در یک سیستم زمان‌بندی دقیق ثبت می‌شود. در بلاک‌چین، هر تراکنش با یک زمان‌سنجی دقیق و ثبت تاریخ و ساعت انجام آن به دفتر کل اضافه می‌شود
4. تراکنش در کجا انجام شده است؟
   مکان تراکنش بستگی به نوع آن دارد. در دنیای فیزیکی، ممکن است تراکنش در یک فروشگاه یا محل تجاری انجام شود، اما در دنیای دیجیتال، مکان از طریق آدرس IP یا نقاط مختلف شبکه‌های آنلاین قابل شناسایی است.
5. چرا این تراکنش انجام شده است؟
   دلیل تراکنش می‌تواند متفاوت باشد: خرید کالا یا خدمات، انتقال پول یا دارایی، پرداخت بدهی، سرمایه‌گذاری، یا هر هدف دیگری که طرفین برای آن توافق کرده‌اند.
6. چه مقدار از دارایی مبادله شده است؟
   مقدار دارایی بسته به نوع تراکنش می‌تواند به صورت پول نقد، ارز دیجیتال، کالا، یا خدمات باشد. این مقدار در تراکنش مشخص و ثبت می‌شود.
7. چند پیش‌شرط در طول تراکنش برآورده شده است؟
   پیش‌شرط‌ها ممکن است شامل تایید هویت طرفین، تایید موجودی کافی، رعایت مقررات قانونی، و یا انجام اقدامات دیگر برای اطمینان از اعتبار و صحت تراکنش باشد.

مرحله 2 – کسب اجماع

بیشتر شرکت‌کنندگان در شبکه توزیع‌شده بلاک‌چین باید موافقت کنند که تراکنش ثبت‌شده معتبر است. بسته به نوع شبکه، قوانین توافق می‌تواند متفاوت باشد اما معمولاً این قوانین در ابتدای راه‌اندازی شبکه تعیین می‌شوند.

مرحله 3 – اتصال بلوک‌ها

پس از اینکه شرکت‌کنندگان به اجماع رسیدند، تراکنش‌ها در بلاک‌چین به بلوک‌هایی نوشته می‌شوند که معادل صفحات یک دفتر حساب هستند. به همراه تراکنش‌ها، یک هش رمزنگاری‌شده نیز به بلوک جدید اضافه می‌شود. هش به عنوان یک زنجیره عمل می‌کند که بلوک‌ها را به هم متصل می‌کند. اگر محتوای بلوک به‌طور عمدی یا سهوی تغییر یابد، مقدار هش تغییر کرده و راهی برای شناسایی دستکاری داده‌ها فراهم می‌شود.

بنابراین، بلوک‌ها و زنجیره‌ها به‌صورت ایمن به هم پیوسته‌اند و نمی‌توان آنها را ویرایش کرد. هر بلوک اضافی تأیید بلوک قبلی و در نتیجه کل بلاک‌چین را تقویت می‌کند. این مشابه ساخت یک برج از بلوک‌های چوبی است. شما فقط می‌توانید بلوک‌ها را روی هم بچینید و اگر بلوکی را از وسط برج بردارید، کل برج خراب می‌شود.

مرحله 4 – به اشتراک‌گذاری دفتر کل

سیستم جدیدترین نسخه از دفتر کل مرکزی را به تمامی شرکت‌کنندگان توزیع می‌کند.

انواع شبکه‌های بلاک‌چین

چهار نوع اصلی از شبکه‌های غیرمتمرکز یا توزیع‌شده در بلاک‌چین وجود دارد:

شبکه‌های بلاک‌چین عمومی (Public Blockchain Networks)

بلاک‌چین‌های عمومی بدون مجوز هستند و به هر کسی این امکان را می‌دهند که به آنها بپیوندد. همه اعضای بلاک‌چین حقوق یکسانی برای خواندن، ویرایش و تأیید بلاک‌چین دارند. افراد عمدتاً از بلاک‌چین‌های عمومی برای تبادل و استخراج ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم و لایت‌کوین استفاده می‌کنند.

شبکه‌های بلاک‌چین خصوصی (Private Blockchain Networks)

یک سازمان واحد کنترل بلاک‌چین‌های خصوصی را بر عهده دارد که به آن بلاک‌چین‌های مدیریت‌شده نیز گفته می‌شود. این سازمان تعیین می‌کند که چه کسی می‌تواند عضو شبکه باشد و چه حقوقی در شبکه دارد. بلاک‌چین‌های خصوصی تنها به‌طور جزئی غیرمتمرکز هستند زیرا دسترسی به آنها محدود است. ریپل، یک شبکه تبادل ارز دیجیتال برای کسب‌وکارها، نمونه‌ای از یک بلاک‌چین خصوصی است.

شبکه‌های بلاک‌چین هیبریدی (Hybrid Blockchain Networks)

بلاک‌چین‌های هیبریدی ترکیبی از عناصر هر دو شبکه خصوصی و عمومی هستند. شرکت‌ها می‌توانند سیستم‌های خصوصی با مجوز را در کنار یک سیستم عمومی راه‌اندازی کنند. به این ترتیب، آنها دسترسی به داده‌های خاص ذخیره‌شده در بلاک‌چین را کنترل می‌کنند و در عین حال باقی‌مانده داده‌ها را عمومی نگه می‌دارند. آنها از قراردادهای هوشمند برای این استفاده می‌کنند که اعضای عمومی بررسی کنند که آیا تراکنش‌های خصوصی تکمیل شده‌اند یا نه. به‌عنوان مثال، بلاک‌چین‌های هیبریدی می‌توانند به ارز دیجیتال عمومی دسترسی دهند در حالی که ارزهای متعلق به بانک‌ها را خصوصی نگه دارند.

شبکه‌های بلاک‌چین کنسرسیومی (Consortium Blockchain Networks)

یک گروه از سازمان‌ها شبکه‌های بلاک‌چین کنسرسیومی را مدیریت می‌کنند. سازمان‌های از پیش انتخاب‌شده مسئولیت نگهداری بلاک‌چین و تعیین حقوق دسترسی به داده‌ها را به اشتراک می‌گذارند. صنایعی که در آنها بسیاری از سازمان‌ها اهداف مشترک دارند و از مسئولیت مشترک بهره‌مند می‌شوند، معمولاً از شبکه‌های بلاک‌چین کنسرسیومی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، کنسرسیوم شبکه کسب‌وکار حمل‌ونقل جهانی (Global Shipping Business Network Consortium) یک کنسرسیوم بلاک‌چین غیرانتفاعی است که هدف آن دیجیتالی کردن صنعت حمل‌ونقل و افزایش همکاری بین اپراتورهای صنعت دریایی است.

پروتکل‌های بلاک‌چین

اصطلاح “پروتکل بلاک‌چین” به انواع مختلفی از پلتفرم‌های بلاک‌چین اشاره دارد که برای توسعه برنامه‌های کاربردی در دسترس هستند. هر پروتکل بلاک‌چین اصول پایه بلاک‌چین را برای تطبیق با صنایع یا برنامه‌های خاص تنظیم می‌کند. در اینجا برخی از پروتکل‌های بلاک‌چین آورده شده است:

هایپرلجر فابریک (Hyperledger Fabric)

هایپرلجر فابریک یک پروژه متن‌باز است که شامل مجموعه‌ای از ابزارها و کتابخانه‌ها می‌باشد. شرکت‌ها می‌توانند از آن برای ساخت سریع و مؤثر برنامه‌های بلاک‌چین خصوصی استفاده کنند. این یک چارچوب ماژولار و عمومی است که ویژگی‌های منحصربه‌فردی برای مدیریت هویت و کنترل دسترسی فراهم می‌کند. این ویژگی‌ها آن را برای برنامه‌های مختلف مانند ردیابی و پیگیری زنجیره‌های تأمین، مالیات تجاری، پاداش و وفاداری، و تسویه حساب دارایی‌های مالی مناسب می‌سازد.

اتریوم (Ethereum)

اتریوم یک پلتفرم بلاک‌چین متن‌باز و غیرمتمرکز است که افراد می‌توانند از آن برای ساخت برنامه‌های بلاک‌چین عمومی استفاده کنند. اتریوم انترپرایز (Ethereum Enterprise) برای کاربردهای تجاری طراحی شده است.

کوردا (Corda)

کوردا یک پروژه بلاک‌چین متن‌باز است که برای کسب‌وکارها طراحی شده است. با استفاده از کوردا، می‌توانید شبکه‌های بلاک‌چین قابل تعامل بسازید که در حریم خصوصی کامل تراکنش انجام دهند. کسب‌وکارها می‌توانند از فناوری قراردادهای هوشمند کوردا برای تراکنش مستقیم با ارزش استفاده کنند. بیشتر کاربران آن مؤسسات مالی هستند.

کواروم (Quorum)

کواروم یک پروتکل بلاک‌چین متن‌باز است که از اتریوم مشتق شده است. این پروتکل به‌ویژه برای استفاده در یک شبکه بلاک‌چین خصوصی طراحی شده است، جایی که تنها یک عضو تمام گره‌ها را مالک است، یا در یک شبکه بلاک‌چین کنسرسیومی، جایی که چندین عضو هر کدام بخشی از شبکه را مالک هستند.

چگونه فناوری بلاک‌چین تکامل یافت؟

فناوری بلاک‌چین ریشه‌های خود را در اواخر دهه 1970 پیدا می‌کند، زمانی که یک دانشمند کامپیوتر به نام رالف مرکل حق ثبت اختراع درخت‌های هش (Merkle Trees) را به دست آورد. این درخت‌ها یک ساختار علم کامپیوتر برای ذخیره‌سازی داده‌ها با پیوند دادن بلوک‌ها به‌وسیله رمزنگاری هستند. در اواخر دهه 1990، استوارت هابر و W. اسکات استورنتا از درخت‌های مرکل برای پیاده‌سازی سیستمی استفاده کردند که در آن مهر زمانی اسناد نمی‌توانست دستکاری شود. این اولین نمونه در تاریخ بلاک‌چین بود.

فناوری بلاک‌چین در طول سه نسل زیر تکامل یافته است:

نسل اول – بیت‌کوین و ارزهای مجازی دیگر

در سال 2008، یک فرد یا گروه ناشناس که فقط با نام ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شود، فناوری بلاک‌چین را در شکل مدرن آن معرفی کرد. ایده ساتوشی در مورد بلاک‌چین بیت‌کوین استفاده از بلوک‌های 1 مگابایتی برای تراکنش‌های بیت‌کوین بود. بسیاری از ویژگی‌های سیستم‌های بلاک‌چین بیت‌کوین تا به امروز همچنان مرکزی برای فناوری بلاک‌چین هستند.

نسل دوم – قراردادهای هوشمند

چند سال پس از ظهور ارزهای نسل اول، توسعه‌دهندگان شروع به بررسی کاربردهای بلاک‌چین فراتر از ارزهای دیجیتال کردند. به‌عنوان‌مثال، مخترعان اتریوم تصمیم گرفتند از فناوری بلاک‌چین در تراکنش‌های انتقال دارایی استفاده کنند. سهم مهم آنها ویژگی قراردادهای هوشمند بود.

نسل سوم – آینده

با کشف و پیاده‌سازی برنامه‌های جدید توسط شرکت‌ها، فناوری بلاک‌چین همچنان در حال تکامل و رشد است. شرکت‌ها در حال حل محدودیت‌های مقیاس و محاسبات هستند و فرصت‌های بالقوه در انقلاب بلاک‌چین در حال گسترش هستند.

مزایای فناوری بلاک‌چین

فناوری بلاک‌چین مزایای زیادی در مدیریت تراکنش‌های دارایی ارائه می‌دهد. برخی از این مزایا عبارتند از:

امنیت پیشرفته

سیستم‌های بلاک‌چین سطح بالایی از امنیت و اعتماد را که تراکنش‌های دیجیتال مدرن نیاز دارند، فراهم می‌کنند. همیشه نگرانی وجود دارد که کسی نرم‌افزار پایه را دستکاری کند تا پول جعلی برای خود تولید کند. اما بلاک‌چین با استفاده از سه اصل رمزنگاری، غیرمتمرکز بودن و اجماع، یک سیستم نرم‌افزاری بسیار ایمن ایجاد می‌کند که تقریباً غیرقابل دستکاری است. هیچ نقطه‌ی واحدی برای شکست وجود ندارد و هیچ کاربری نمی‌تواند سوابق تراکنش‌ها را تغییر دهد.

افزایش کارایی

تراکنش‌های بین‌کسب‌وکارها می‌توانند زمان زیادی بگیرند و مشکلات عملیاتی ایجاد کنند، به‌ویژه هنگامی که مقررات و نهادهای نظارتی ثالث درگیر هستند. شفافیت و قراردادهای هوشمند در بلاک‌چین این تراکنش‌ها را سریع‌تر و کارآمدتر می‌سازد.

حسابرسی سریع‌تر

شرکت‌ها باید بتوانند تراکنش‌های الکترونیکی را به‌طور ایمن ایجاد، تبادل، بایگانی و به‌صورت قابل حسابرسی بازسازی کنند. سوابق بلاک‌چین به‌طور زمانی غیرقابل تغییر هستند، به این معنی که تمام سوابق همیشه بر اساس زمان مرتب می‌شوند. این شفافیت داده‌ها پردازش حسابرسی را بسیار سریع‌تر می‌کند.

تفاوت بیت‌کوین و بلاک‌چین

بیت‌کوین و بلاک‌چین ممکن است به‌طور اشتباهی به‌جای هم استفاده شوند، اما آنها دو چیز متفاوت هستند. از آنجا که بیت‌کوین یک کاربرد اولیه از فناوری بلاک‌چین بود، مردم به‌طور غیرارادی از بیت‌کوین برای اشاره به بلاک‌چین استفاده می‌کردند و این منجر به این اشتباه شد. اما فناوری بلاک‌چین کاربردهای زیادی خارج از بیت‌کوین دارد.

بیت‌کوین

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است که بدون هیچ‌گونه کنترل متمرکزی عمل می‌کند. بیت‌کوین‌ها به‌طور اولیه برای انجام تراکنش‌های مالی آنلاین ایجاد شدند، اما اکنون به‌عنوان دارایی‌های دیجیتال شناخته می‌شوند که می‌توان آنها را به هر ارز جهانی دیگری، مانند دلار آمریکا یا یورو تبدیل کرد. یک شبکه بلاک‌چین عمومی بیت‌کوین، دفتر کل مرکزی را ایجاد و مدیریت می‌کند.

شبکه بیت‌کوین

یک دفتر کل عمومی تمام تراکنش‌های بیت‌کوین را ثبت می‌کند و سرورهایی در سراسر جهان نسخه‌هایی از این دفتر کل را نگهداری می‌کنند. این سرورها مانند بانک‌ها هستند. اگرچه هر بانک تنها در جریان پولی است که مشتریان آن جابه‌جا می‌کنند، سرورهای بیت‌کوین از تمام تراکنش‌های بیت‌کوین در سراسر جهان آگاه هستند.

استخراج بیت‌کوین

در شبکه عمومی بیت‌کوین، اعضا برای استخراج ارز دیجیتال با حل معادلات رمزنگاری، بلوک‌های جدیدی ایجاد می‌کنند. سیستم هر تراکنش جدید را به‌طور عمومی به شبکه پخش می‌کند و آن را از گره به گره دیگر به اشتراک می‌گذارد. هر ده دقیقه یا بیشتر، استخراج‌کنندگان این تراکنش‌ها را در یک بلوک جدید جمع‌آوری کرده و آن را به‌طور دائمی به بلاک‌چین اضافه می‌کنند که به‌عنوان دفتر حساب رسمی بیت‌کوین عمل می‌کند.

استخراج نیاز به منابع محاسباتی قابل توجهی دارد و به دلیل پیچیدگی فرایند نرم‌افزاری زمان زیادی می‌برد. در عوض، استخراج‌کنندگان مقداری ارز دیجیتال به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. استخراج‌کنندگان به‌عنوان منشی‌های مدرن عمل می‌کنند که تراکنش‌ها را ثبت کرده و هزینه‌های تراکنش را جمع‌آوری می‌کنند.

تمام شرکت‌کنندگان در سراسر شبکه از طریق فناوری رمزنگاری بلاک‌چین به توافق می‌رسند که کدام سکه‌ها متعلق به چه کسی است.

تفاوت بین پایگاه داده و بلاک‌چین

بلاک‌چین یک نوع خاص از سیستم مدیریت پایگاه داده است که ویژگی‌های بیشتری نسبت به یک پایگاه داده معمولی دارد. در زیر برخی از تفاوت‌های عمده بین یک پایگاه داده سنتی و بلاک‌چین آورده شده است:

1. غیرمتمرکز بودن بلاک‌چین: بلاک‌چین کنترل را غیرمتمرکز می‌کند بدون اینکه به داده‌های موجود اعتماد آسیب برساند. این امر در دیگر سیستم‌های پایگاه داده ممکن نیست.
2. اشتراک داده‌ها: شرکت‌های درگیر در یک تراکنش نمی‌توانند پایگاه داده کامل خود را به اشتراک بگذارند. اما در شبکه‌های بلاک‌چین، هر شرکت نسخه‌ای از دفتر کل خود را دارد و سیستم به‌طور خودکار سازگاری بین دو دفتر کل را حفظ می‌کند.
3. ویرایش داده‌ها: در بیشتر سیستم‌های پایگاه داده، شما می‌توانید داده‌ها را ویرایش یا حذف کنید، اما در بلاک‌چین تنها می‌توان داده‌ها را وارد کرد و تغییر یا حذف آنها ممکن نیست.

تفاوت بلاک‌چین با فضای ابری

اصطلاح “فضای ابری” به خدمات محاسباتی آنلاین اشاره دارد که می‌توان به آنها دسترسی پیدا کرد. شما می‌توانید نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS)، محصول به‌عنوان سرویس (PaaS)، و زیرساخت به‌عنوان سرویس (IaaS) را از فضای ابری دریافت کنید. ارائه‌دهندگان خدمات ابری سخت‌افزار و زیرساخت خود را مدیریت می‌کنند و دسترسی به این منابع محاسباتی را از طریق اینترنت فراهم می‌آورند. آنها منابع زیادی را فراتر از مدیریت پایگاه داده‌ها ارائه می‌دهند.

در صورتی که بخواهید به یک شبکه بلاک‌چین عمومی بپیوندید، باید منابع سخت‌افزاری خود را برای ذخیره نسخه دفتر کل فراهم کنید. شما می‌توانید از سرورهای فضای ابری نیز برای این منظور استفاده کنید. برخی از ارائه‌دهندگان فضای ابری همچنین خدمات کامل “بلاک‌چین به‌عنوان سرویس” (BaaS) را از طریق فضای ابری ارائه می‌دهند.

بلاک‌چین به‌عنوان سرویس (BaaS)

بلاک‌چین به‌عنوان سرویس” (BaaS) یک سرویس بلاک‌چین مدیریت‌شده است که توسط یک شخص ثالث در فضای ابری ارائه می‌شود. شما می‌توانید برنامه‌های بلاک‌چین و خدمات دیجیتال را توسعه دهید در حالی که ارائه‌دهنده فضای ابری زیرساخت و ابزارهای ساخت بلاک‌چین را فراهم می‌کند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که فناوری بلاک‌چین موجود را سفارشی کنید که این امر پذیرش بلاک‌چین را سریع‌تر و کارآمدتر می‌کند.